Dinsdag 23 mei: traject Nieuwegein -> Neef (349 km.)

Rond een uur of vijf arriveren we in Neef.  Rondom de camperplaats is het één grote bouwplaats. Er wordt 24/7 gewerkt aan de verbetering van de spoorwegtunnel wat behoorlijk wat geluidsoverlast oplevert, ook ’s nachts. Reden waarschijnlijk dat er slechts 8 campers staan (waarvan 4 Hymers, hoe origineel) op een terrein waar zeker plaats is voor 80 campers. 

 

 

  

CP Neef: 7 euro, 2 euro stroom (optioneel)                                                       we zoeken de schaduw op

 

 

  

er wordt 24/7 gewerkt aan de verbetering van de spoorwegtunnel. 

Voor het lange Hemelvaartweekeinde stroomt de cp echter helemaal vol en staan er zeker 70. Omdat we er vanuit gaan dat het overal wel vol zal staan, blijven we in Neef. Ten eerste hebben we een ruime plek en ten tweede is het bloedheet en drukkend met temperaturen die in de week dat we er zijn, variëren van 28 tot 32 graden. We doen dan ook niet veel op een paar wandelingen (ca. 7 km. naar Brem en ca. 4 km. naar St. Aldegund), wat lezen en puzzelen na. Omdat het in de camper toch wel erg heet is om te koken, gaan we af en toe ergens een hapje eten.

Zondag vertrekken de meeste campers en blijft er een 12-tal campers over. ’s Avonds valt er even een forse bui die gepaard gaat met wat donderklapjes, maar maandag is het weer even drukkend als daarvoor.

 

Dinsdag 30 mei: traject Neef -> Lösnich (48 km.)

Onze voorraad is aardig geslonken in de afgelopen week, dus gaan we eerst naar de Lidl in Zell. Met een redelijk gevulde (koel-)kast rijden we richting Wintrich, maar bij Lösnich besluiten we daar te blijven. Wij vinden dat een van de leukere plekken aan de Moezel. Het is er niet druk en we genieten daar van de stilte, de kwetterende vogels en de langsvarende binnenschepen, plezier- en rondvaartboten. De afgelopen week heeft me wel goed gedaan want de moeheid ten gevolge van de bestraling is aanzienlijk minder en het hoofd is ook wat opgeruimd. Kennelijk heeft verandering van omgeving toch een positieve invloed op de psyche.

  

cp Lösnich (7 euro, stroom optioneel 2euro)                                                      de kerk

Langzaam maar zeker raken we ook gewend aan de Hymer, hoewel we de Magirus toch erg missen. M.n. de aparte slaapkamer want ’s morgens is het wel een gedoe voordat alles opgeruimd is. Maar ja, na bijna 25 jaar is het niet verwonderlijk dat we ons huisje op wielen missen. We sluiten nog niet helemaal uit dat we er niet meer mee op pad zullen gaan. De tijd zal het leren!

 

Vrijdag 2 juni: traject Lösnich -> Wintrich (26 km.)

Het begint aardig vol te lopen in Lösnich. Met het Pinksterweekeinde voor de deur, willen we op tijd in Wintrich zijn want ook daar zal het wel volle bak zijn.

In Brauneberg slaan we voor de komende dagen het e.e.a. aan eten in bij de Treff-supermarkt, die iets ruimer gesorteerd is dan de supermarkt in Wintrich.

Zoals we al hadden verwacht staat de cp in Wintrich behoorlijk vol maar we vinden nog een mooi plekje aan de rand met fraai uitzicht. Toevallig hetzelfde plekje als waar we 4 jaar geleden hebben gestaan. Tot nu toe zijn we niet zo veel NL-ers tegengekomen, maar hier zijn ze redelijk ruim vertegenwoordigd.

  

cp Wintrich: 9 euro incl. stroom 

 

Voordat we van huis vertrokken, hebben we het Spaanse Orange-simkaartje opgewaardeerd om zo nu en dan toch even op internet te kunnen. Eenmaal onderweg blijkt dat we geen verbinding krijgen. Voor het eerst in jaren zijn we dus afhankelijk van wifi. Helaas zijn wifi-punten schaars aan de Moezel. Op de cp in Wintrich is gratis wifi, dat vanwege de drukte zo traag is als een slak, maar desondanks kunnen we ons even lekker uitleven op het internet.

De cp is toegankelijk via een kaartsysteem en bij vertrek moet je, vreemd genoeg, contant geld in de automaat doen en kun je niet met een creditcard betalen. Net als schaarse wifi-punten, zijn ook geldautomaten schaars aan de Moezel. Omdat we niet voldoende cash hebben, gaat Jan met de bus naar Bernkastel-Kues om daar geld te kunnen pinnen. Met een goed gevulde beurs komt hij terug en kan er ook een lekkere lunch vanaf (heerlijke tortellini in een room-wijnsaus en bij uitzondering een royaal glas rosé erbij). 

heerlijke lunch op een leuk terras

En dan breekt mijn ondergebitsplaatje op 2e Pinksterdag, waardoor het niet meer klemt tussen de eigen tanden/kiezen en dat is een beetje lastig eten. Fijn dat we hier internet hebben, want zo vinden we gelukkig een tandtechnieker in Bernkastel-Kues die zelfs de moeite neemt op deze vrije dag terug te bellen en het plaatje de volgende dag wel wil repareren.

 

 

Dinsdag 6 juni: traject Wintrich -> Bernkastel-Kues -> Wintrich (36 km.)

Eerst rijden we naar de tandtechnieker in Bernkastel-Kues om het gebitsplaatje te laten repareren. Officieel moet je eerst naar een tandarts die beoordeelt of het plaatje gerepareerd kan worden en je eventueel door moet verwijzen. Maar zonder rekening wil de man het voor 50 euro repareren. Nood breekt wetten, zeggen we dan maar en we gaan akkoord. Om 15.00 uur kunnen we het weer ophalen.

In de tussentijd gaan we – enigszins tandeloos – boodschappen doen bij de Lidl, rijden daarna naar de cp in Graach om te lunchen en Luna uit te laten, om ten slotte naar Bernkastel-Kues te rijden om het plaatje op te halen. Inmiddels is de middag al ver gevorderd en omdat we het dichterbij gelegen Graach niet zo leuk vinden, keren we weer met een mond vol tanden :) terug naar Wintrich, waar het grote veld er inmiddels grotendeels verlaten bij ligt en wij een zeer riant uitzicht alle kanten op hebben.

Hebben we steeds prachtig weer gehad met heel veel zon, vandaag is het een van de minst mooie dagen. Af en toe wat druppeltjes, maar aan het eind van de dag steekt er een harde wind op en is het ronduit koud met zo’n 15 graden.’s Avonds doen we zelfs de kachel aan.

We hakken de knoop door en besluiten morgen naar Frankrijk te rijden.

 

Zie voor het vervolg het subhoofdstuk Frankrijk 2017