Auberge des Pins te Sabres

 

Zondag 13 mei 2012

Etappe 2: Sabres –> Lucmau (43 kilometer)

Om te beginnen bij het Ecomuseum in Marqueze (tevens een prima camperplek) een goede kaart gekocht van Zuid-Frankrijk. De route die we van tevoren a.d.h.v. Google Maps hadden uitgestippeld om het Canal de Garonne te bereiken was een wandelroute, die in de praktijk toch minder handig bleek te zijn om te fietsen dan we dachten. We stellen de route bij en gaan weer op pad door een enigszins monotoon landschap. Wel een vos, een slang en wat eekhoorntjes gezien. Veel tegenwind vandaag, wat het fietsen in het open landschap niet veraangenaamde. Vanwege zadelpijn, maar met name pijn aan de “lipjes” wilden we in Luxey stoppen.

  Nog 5 km. naar Luxey

Het is echter een doodse boel in Luxey. Niet eens een terrasje om wat te drinken. Iets buiten Luxey zien we langs de weg een Auberge aangekondigd staan in Cazalis. Dat is weliswaar 2,5 km van de route af, maar dat kunnen we nog wel aan. Bij aankomst blijkt die herberg helaas gesloten te zijn. Hier en daar navraag gedaan, tot een aardige Franse mevrouw voor ons naar de eigenaar van een Chambres d’hôtes in Lucmau belt, dat 5 km. verderop ligt. Enfin, we willen graag een dak boven ons hoofd, dus vooruit dan nog maar 5 km. extra fietsen. Michelle en Xavier, de eigenaren van “La Palombiere” ontvangen ons allerhartelijkst. Michelle heeft 's avonds een heerlijke schnitzel met pasta voor ons klaargemaakt en ananas carpaccio als nagerecht, terwijl Xavier ons voorzag van de broodnodige wijn, zodat we moe maar voldaan ons bedje inkropen.

   

Chambres d'hotes "La Palombiere"                                                          Michelle en Xavier (pensionhouders)

 

Maandag 14 mei 2012

Etappe 3: Lucmau –> Meilhan-sur-Garonne (45 km.)

Vandaag fietsen we door een vriendelijker landschap dan de voorgaande dagen. Het is behoorlijk heuvelachtig, wat veel van onze energie vergt. De afdalingen daarentegen maken weer veel goed. Wel beseffen we dat het dragen van een fietshelm (wij dus niet) op doorgaande wegen met veel (vracht)verkeer geen overbodige luxe is.

   

De route loopt via Bazas, dat onderdeel uitmaakt van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. De kathedraal Saint Jean Baptiste domineert het plein. Op het terras treffen we 3 Schotten, eveneens op de fiets richting Middellandse Zee.

Ca. 2 km. voor Fontet (iets ten zuiden van La Reole) bereiken we eindelijk het fietspad langs het Canal de Garonne. Het pad is verhard en prima te fietsen.

In Meilhan-sur-Garonne (leuke camperplek aan het haventje en direct aan de fietsroute) vinden we na een stevige klim boven in het dorp een kamer in Chambres d’hôtes  Le Font d’Uzas (foto onder) voor € 65,- incl. ontbijt. Voor het (overigens heerlijke) avondeten en de wijn en pils werd nog eens € 58,- in rekening gebracht. Ja, wij houden wel van een wijntje op zijn tijd, zo veel dat we zelfs bereid zijn om  18 euro te betalen voor een karaf ordinaire landwijn. En het eerste wat we doen aan het einde van de dagelijkse fietsrit, is een koud pilsje drinken op een terras. Verder drinken we niet zo veel  

Ook vandaag waren de weergoden ons gunstig gezind, want het was wederom een prachtige zonnige dag.

 

Dinsdag 15 mei 2012

Etappe 4: Meilhan s/Garonne  ->  Damazan (35 km.)

Aanvankelijk is de route vrij monotoon. Af en toe komen we wel leuke plekjes tegen, zoals Caumont s/Garonne (mooie CP aan het kanaal) en Le Mas d'Agenais.

Caumont sur Garonne (mooie camperplek a/h kanaal)

Om 12.00 uur drinken we koffie bij Halte Nautique te Lagruère. Als we een klein uur later in Villeton (Le Pont Canal) een leuk menuutje zien voor 12,- euro, besluiten we daar te gaan lunchen. Omdat het restaurantje vol zit met Fransen, hebben we er alle vertrouwen in dat het eten goed is. Dat klopte, want het smaakte voortreffelijk. Het nagerecht (appeltaart) nemen we mee voor onderweg.

Villeton - Le Pont Canal (tevens cp)

Na Villeton wordt de route een stuk mooier. Doorgereden tot Damazan. De chambres d’hôtes die we op het oog hadden zat vol, maar de eigenaresse was zo vriendelijk om telefonisch iets anders voor ons te regelen bij “La Vignairie”, een gites d’étappe voor € 40,- (plus € 5,- voor het ontbijt). Bij deze gites is tevens een CP (€ 5,- excl. stroom).

La Vignairie - gites d'etappe en cp

Vandaag was het een vrij bewolkte dag, af en toe een flauw zonnetje, veel wind. Rond het middaguur een klein buitje, stelde echter weinig voor.

 

Woensdag 16 mei 2012

Etappe 5: Damazan –> Agen (35 km.)

Na een simpel ontbijtje laten we Damazan achter ons en vervolgen de kanaalroute naar Agen. Af en toe saaie stukken, dan weer prachtige stukken waar de stilte overheerst en je alleen de vogels hoort fluiten. Heerlijk die stilte, zonder verkeersgeluiden.

Bij de sluis van l'Auvignon (have you seen one, you've seen them all) even gepauzeerd om een bootje door de sluis te zien gaan. Overigens worden de sluizen niet meer bediend door sluiswachters, alles is zelfbediening.

Bij Brax zijn we het dorp ingegaan om te lunchen, om na deze kleine omweg van totaal 5 km. weer de kanaalroute op te pakken. Om 14.30 uur rijden we over het prachtige aquaduct Agen binnen. Dit op een na langste aquaduct van Frankrijk is 539 meter lang en voert het kanaal over de rivier de Garonne (zie foto onder).

Via het Office du Tourisme vinden we een low budget hotelletje (Hotel des Iles) in de stad voor € 47,-, waar ook de fietsen binnen kunnen staan.

Agen is een leuke stad, ook om te winkelen. ’s Avonds gaan we de stad in en eten een broodje bij Subway (je kunt zelf bepalen wat je erop wilt). Daarna een terrasje gepikt. Het weer was voortreffelijk vandaag. Tot laat in de avond bleef het warm.

 

Donderdag 17 mei 2012

Etappe 6: Agen –> Moissac (43 km)

Eerst langs de bakker voor een croissant en koffie. Tegelijkertijd voor de lunch een Pan Bagnat met tonijn meegenomen. Daarna weer op de pedalen, op naar Moissac.

O, nog maar 25 km.!

Dit is de zwaarste dag tot nu toe. De hele weg tegenwind (we schatten ca. kracht 4) Regelmatig moeten we pauzeren om even bij te komen van het opboksen tegen de wind. Als we tussen de middag ons broodje eten aan het haventje van Valence d'Agen (tevens een vrij nieuwe CP) krijgen we meelevend commentaar van een Frans echtpaar dat op een bootje verblijft. Bon Courage, roepen ze ons na, zodra we weer op de fiets stappen. Opvallend is dat het vandaag stukken drukker is op de route dan de dagen ervoor. Het zal wel met Hemelvaart, ook hier een vrije dag, te maken hebben. Maar wat opeens ook opvalt is dat praktisch iedereen, in tegenstelling tot ons, van oost naar west fietst.

   

entree l'Ancien Carmel                                                                        Doorkijkje op Moissac

Vanmorgen hebben we telefonisch voor 2 nachten een kamer gereserveerd in l’Ancien Carmel in Moissac, want we zijn wel aan een rustdag toe. Bij aankomst bleek het een oud klooster te zijn dat onderdak biedt aan pelgrimgangers (zgn. pelerins) naar Santiago de Compostela. Terwijl wij met veel moeite de fietsen tegen de helling proberen op te duwen, schieten een paar Marokkaanse jongetjes ons spontaan te hulp. In een mum van tijd stonden onze fietsen boven bij de ingang. Het klooster ligt zeer centraal en biedt een schitterend uitzicht over Moissac.

Een overnachting kost € 13,- p.p. Zo goedkoop hebben we het nog niet getroffen. We delen een kamer met een Zwitser, die te voet op weg is naar Santiago. Veel wandelaars leggen de pelgrimsroute in etappes af, gespreid in de tijd. Dat bleek tijdens de avondmaaltijd die gezamenlijk werd genuttigd aan een lange tafel. Prima eten voor € 13,- inclusief wijn. Het was reuze gezellig en interessant om de verhalen van anderen aan te horen. Na het eten koffie gedronken in het stadje en daarna ons bed ingedoken. Zoals de hele week, lagen we er vroeg in. Ja, we zijn natuurlijk ook al wat oudere meisjes.

 Gezamenlijke avondmaaltijd

 

Vrijdag 18 mei 2012

Vandaag een rustdag in Moissac. Na een week waren we daar wel aan toe. Vannacht heeft het stevig geregend en gedonderd. Mijn fietsbroek en ondergoed waren weer net zo nat als de avond ervoor. Hopelijk is het morgenvroeg droog. Voor de middag wat door het stadje gelopen, koffie gedronken en in de overdekte markt wat lekkere hapjes en wijn voor het avondeten ingekocht. Nadat we dat veilig hadden gesteld op onze nieuwe kamer*) in het klooster , zijn we lekker gaan lunchen in een typisch Frans restaurantje, waar de kok gezellig aanschuift bij zijn gasten en zijn vrouw reuze vriendelijk de klanten bedient. Na een uitgebreid saladebuffet vooraf, volgde het hoofdgerecht: Faux Filet met Couscous en Ratatouille. Koffie na. Heerlijk gegeten voor € 10,50.

        

Intussen is het opgehouden met regenen. We gaan naar de Abbaye St.Pierre (foto's boven) en bezichtigen het naastgelegen 11e/12e eeuwse klooster (foto onder). Moissac is een centrum van Romaanse kunst in Frankrijk.

Kloosteromgang

s Avonds eten we niet met de groep mee, maar nuttigen de ’s morgens ingekochte Coquilles aux Crab, aardappelsalade, stokbrood en wijn in een ruimte die speciaal is ingericht voor dit doel en waar alle gasten gebruik van kunnen maken. Je kunt er zelfs koken. Ook hier heerst weer een gezellig sfeertje.

*) we moesten verkassen naar een andere kamer, die we later met een Parijs’ echtpaar moesten delen. Omdat zij laat aankwamen, moesten zij in het stapelbed slapen. Wij hadden gelukkig ieder een eigen bed.

 

Zaterdag 19 mei 2012

Etappe 7: Moissac -> Grenade sur Garonne (38 km.)

Vanwege het onmogelijk vroege ontbijt (na 8.00 uur viel er niets meer te halen), zitten we al om 8.30 uur op de fiets. Vannacht opnieuw stevige buien en onweer, maar gelukkig schijnt vanmorgen de zon weer.

Pont Canal de Cacor (brug over de Tarn)

Vol goede moed fietsen we richting Toulouse,  tot er rond 11.00 uur wederom een stevige wind opsteekt, en ja hoor, weer hebben we hem pal tegen. Er zijn heel wat krachttermen gevallen vandaag en niet alleen vanwege de wind. Alles lijkt tegen te zitten. We besluiten tot Grisolles te rijden. Het overnachtingsadres uit de gids (Luc Oteman) is gesloten (shit), dus doorfietsen naar Ondes, 6 km. verder (vloek). Daar staat weliswaar een B&B aangegeven, alleen weet niemand in het dorp waar het is (merde). Uiteindelijk 1,5 km. verder gefietst naar Grenade 

Bij het Office du Tourisme a/h centraal gelegen, gezellig pleintje (zie foto boven)  blijkt alles volgeboekt te zijn vanwege een of ander kampioenschap skaten o.i.d. (k*t)  Uiteindelijk een kamer kunnen scoren voor € 75,- incl. ontbijt. Wel 3,5 km. buiten Grenade richting Launac (nondeju). Kei kapot komen we aan bij het landgoed van ene Madame Schaumann (een park om het huis, zwembad, bijgebouwen, “room enough for a pony” om met Mrs. Bouquet te spreken). Het heeft de sfeer van een Engels landhuis met veel brocante, reuze smaakvol ingericht en ondanks de lekkende plafonds, enorm sfeervol. Ze had voor ieder van ons een kamer in orde gemaakt, dus dat was ook wel weer luxe. In feite hadden we de beschikking over een complete bovenverdieping met een luxe badkamer en zowel voor als achter een balkon.

 chambres d'hotes Cayssel (Mme Schaumann)

 

Zondag 20 mei 2012

Etappe 8: Grenade sur Garonne -> Toulouse (32 km.)

Na een overheerlijk ontbijt met een verse fruitsalade, het vele gepraat van mw. Schaumann - die kennelijk veel behoefte heeft aan sociaal contact - en nadat ik het teiltje dat het lekwater in de keuken moest opvangen op haar verzoek had leeg gekieperd, eindelijk weer op pad. We waren nog geen minuut onderweg of het begon weer te regenen en dat heeft het praktisch de hele dag gedaan. In Toulouse hebben we ongeveer het eerste het beste hotel genomen dat we zagen: hotel Anatole France *) aan het Place Anatole France, ca. 5 minuten lopen van het centrum. De kamer kost € 59,-. Wilden we onze fietsen niet op straat laten staan, moesten we ze zelf de trap optillen, die service leverde het hotelpersoneel niet! ’s Avonds, na lang zoeken, eindelijk iets gegeten in een pizzeria. We waren moe, de regen zat, en licht geïrriteerd.

Toulouse, de 4e stad van Frankrijk, is een mooie stad. Eerst hebben we de Basilique St. Sernin (11e eeuw) bekeken, dat op de Werelderfgoedlijst staat. Daarna La Capitole, het 18e eeuwse en 128 meter lange stadhuis van Toulouse dat het centrale plein Place du Capitole met zijn vele terrassen en winkels domineert. Ook kent Toulouse een wit fietsenplan, het zgn. Vélo Toulouse, dat 253 fietsstations telt.

*) Anatole France, pseudoniem van Jacques Anatole François Thibault,  heeft in 1921 de Nobelprijs voor Literatuur ontvangen.  

    

 Basilique St. Sernin                                          Place du Capitole

 

Maandag 21 mei 2012

Etappe 9: Toulouse -> Montesquieu-Lauragais (Le Bigot) (45 km.)

Het regent nog steeds en het is 13 graden. Gonnie is eerst een lange broek gaan kopen, want die verkeerde in de veronderstelling dat in deze tijd van het jaar de zon altijd schijnt in Zuid-Frankrijk en daarom korte broeken volstaan. Daarna hebben we in het restaurantje beneden ons hotel voor € 5,- een ontbijtje genomen, waarna we in de regen op de fiets stappen. Het Canal de Garonne eindigt in Toulouse en gaat over in het Canal du Midi. Dat konden wij dus niet vinden en na een klein half uurtje zijn we bij het Office du Tourisme gaan informeren waar we in vredesnaam de fietsroute op konden pikken. Daar raakten we in gesprek met een Engels sprekend stel, dat dezelfde tocht aan het maken is. Zij vertelden ons dat na ca.50 km. het verharde pad overgaat in zandpad. Het grote voordeel van het Canal de Garonne was wel dat de hele fietsroute verhard is. Het nadeel was dat het op den duur ook een beetje een saaie route werd. Het Canal du Midi daarentegen, is niet zo recht toe, recht aan. Het meandert meer, om maar eens een mooi woord te gebruiken. De walkanten zijn groener. Al met al oogt het vriendelijker.

Ecluse ??

Vanwege het slechte weer besluiten we na ca. 20 km. in Donneville een B&B te zoeken. Na een omweg van 4 km. blijkt daar geen kamer vrij te zijn. De eigenaresse was zo vriendelijk een andere B&B voor ons te bellen en een kamer te reserveren. Dat was in Montesquieu, 15 km. verder in de regen. Wij dachten bijdehand te zijn door in Ayguesvives, het eerstvolgende plaatsje, een B&B te pakken. Daar bleek een kamer maar liefst € 105,- te kosten. Reuze sjieke boel, dat wel, maar dat vonden we toch wel wat al te gortig. Bovendien werden we nogal hautain behandeld. Kennelijk zagen we er niet gesoigneerd genoeg uit in de ogen van deze pensionhoudster. Enfin, weer eens voor niets een kleine 10 kilometer omgefietst . Op naar Montesquieu-Lauragais/Le Bigot. Joseph en Irène Pinel ontvingen ons allerhartelijkst. Spontaan boden ze ons een drankje aan van het huis (Gon pils, ik koffie, want “ik geef er niet zo veel om” ). ’s Avonds heeft Joseph (een reuze gezellige Fransman met leuke humor) pizza’s voor ons besteld en 2 flessen wijn uit zijn eigen wijnvoorraad ter beschikking gesteld (€ 3,- /fles, zonder daarvoor een idioot hoge prijs te berekenen, wat de meeste pensionhouders dus wel doen).

     

Maison d'hotes de Bigot (links) en een stukje van de tuin (rechts)

 

Dinsdag 22 mei 2012

Etappe 10: Montesquieu (Le Bigot) -> Castelnaudery (32 km.)

Met de andere pensiongasten ontbeten. Philippe, een blinde Fransman, legt de route te voet af (hij loopt ca.25 km. per dag in gezelschap van een stel andere wandelaars). 

Nagezwaaid door Joseph,  vertrekken we om 10.00 uur in de stromende regen. Het is slechts 11 graden. Gonnie is maar wat blij met haar lange broek! Na een klein uurtje wordt het droog. Omdat we de weergoden niet willen verzoeken, houden we onze regenkleding expres nog een poosje aan, totdat het echt droog lijkt te blijven. Ter hoogte van Avignonet Lauragais houdt het verharde pad op en verandert dan in een enorm blubberpad, waar niet of nauwelijks valt te fietsen.

  volhouden Gon !

Mede door de takken die over het pad verspreid liggen, hebben we van de ca.6 km. een flink stuk moeten lopen. Gon is zelfs een keer uitgegleden in de modder (tja, je kunt fietsen of niet).

      

Het verharde pad (af en toe bezaaid met takken) ging over in blubberpaden met diepe sporen enz.

Om bij te komen pauzeren we even bij bar/restaurant Le Riquet. De Obelisque de Riquet bij Seuil de Naurouze doen we bewust niet aan, omdat we geen zin hebben om nog eens een omweg te maken, zeker niet met al die blubberzooi. (Pierre Paul Riquet - geboren in Beziers en overleden in Toulouse - was kanaalbouwer en de ontwerper van het Canal du Midi. In de 17e eeuw, ten tijde van Louis XIV, is hij begonnen met de aanleg van het kanaal. Na zijn dood is het project voortgezet door zijn zoons.)

We fietsen door naar Castelnaudery, vermaard om zijn Cassoulet. Jawel, we hebben zelfs een kamer in Maison du Cassoulet (€ 50,-) ’s Middags wandelen we naar het Grand Bassin, de Halle (Place Verdun) en bekijken de kerk St. Michel.

   

Grand Bassin Lauragais                                                                        Place Verdun (de Halle)

Uiteraard eten we vanavond Cassoulet in ons hotel (als gasten kregen we korting). Niet ons lievelingsgerecht, maar het hoort er nu eenmaal bij als je hier bent en bovendien was het wel weer voor stevige kost.

 

Woensdag 23 mei 2012

Etappe 11: Castelnaudery -> Carcassonne (41 km.)

Vandaag is Jan jarig en ik ben er niet! Na zijn we geen verjaardagsvierders, maar ik vind het toch niet leuk voor hem. Enfin, het is niet anders.

Om 10.00 uur zitten we weer op de fiets. Door de regen en de harde wind van de afgelopen dagen zijn de jaagpaden nauwelijks te befietsen: blubber waardoor je telkens wegglijdt, boomwortrels die je aldoor moest proberen te ontwijken, takken idem dito. Door de blubber die aan de banden blijft kleven, zijn de banden wel 2x zo dik, het was net alsof je fietste, terwijl iemand tegelijkertijd op de remmen trapte. Behalve de “lipjes”, doen nu ook alle gewrichten zeer. Inmiddels is het 23 graden, dus dat is wel een verbetering t.o.v. de afgelopen dagen. Bij Villesèquelande verlaten we het kanaal om te gaan lunchen. Volgens de eigenaar van het restaurantje dat aan de D33 ligt, ligt Carcassonne slechts 10 km. daarvandaan, dus besluiten we over de weg daarnaartoe te fietsen. Wat een verademing om over asfalt te rijden en niet over de blubberige jaagpaden.

  die rotzon 

Om 14.30 uur fietsen we Carcassonne  binnen. Via het Office du Tourisme boeken we voor 2 nachten een kamer in Hotel Central in de binnenstad (€ 59,-). Om te beginnen zijn we wel weer aan een rustdag toe, daarnaast willen we morgen ook de stad bekijken. Eerst naar de wasserette gegaan om alles eens goed te wassen. Dat was hard nodig. ’s Avonds in een Belgisch tentje gegeten, maar dat viel tegen. We zijn beter gewend van de Belgische keuken.

 

 

Donderdag 24 mei 2012

De rustdag in Carcassonne belooft een prachtige dag te worden. Om 11.00 uur was het al 23 graden. Na een simpel ontbijtje op een terras op Place Carnot, midden in het centrum, lopen we via de Pont Vieux over de rivier de  l’Aude naar Le Cité.

Het is er weer een toeristische drukte van belang. Even Basilique St. Nazaire binnen gewipt, maar vanwege de grote mensenmassa weer snel naar buiten om over de remparts te wandelen. Leuke gargouilles (waterspuwers) gezien als souvenirs. Helaas te zwaar om mee te nemen op de fiets.

      

Dame Carcas en daarnaast nog 2 krakende carcasjes

Dame Carcas schijnt haar naam aan de stad te hebben gegeven. “Carcas sonne!" - Carcas luidt de klok!, riep Oliba verheugd ten tijde van Karel de Grote.. "Mooi gezegd", zei Karel, "ik schenk je de stad, Oliba, en Carcas erbij: ze is nobel genoeg om christen te worden, en vrouw van een edelman!" En zo geschiedde. “De Krakende Carcas” (het Suske&Wiske-verhaal) verwijst hier ook naar.

’s Avonds bij Lotus (Chinees) heerlijk gegeten, maar me vreselijk geёrgerd aan de man van het huis. Op het moment dat hij binnenkwam,  zette hij onmiddellijk de Chinese achtergrondmuziek af om vervolgens harde jazzmuziek door het restaurantje te laten schallen. Terwijl zijn Chinese vrouw haar stinkende best deed om ons te bedienen, zat hij luid te telefoneren. Kortom: niet alleen onbeschoft naar zijn vrouw, ook naar de klanten.

 

Vrijdag 25 mei 2012

Etappe 12: Carcassonne -> La Redorte (38 km.)

Op Place Carnot koffie en een croissant genuttigd, sandwiches gekocht voor tussen de middag en weer op de fiets. Het is wederom een prachtige dag, het fietspad is prima, zodat we eindelijk weer eens kunnen genieten van de natuur, de stilte die slechts wordt doorbroken door het gekwetter van de vogels.

   

In Trèbes pauzeren we even. Vanwege het mooie weer is de verleiding groot om een koud pilsje te nemen. Toch maar niet gedaan, omdat we nog verder moeten. O, wat zijn we toch verstandig soms.

Onderweg vertelde iemand ons dat veel platanen langs de gehele kanaalroute vanwege de een of andere ziekte gekapt moeten worden. Veel bomen zijn al gekapt of zijn gemarkeerd om gekapt te worden. Bij Trèbes zijn ze allemaal al verwijderd en vervangen door jonge exemplaren. Ziet er erg kaal uit. Met de camper hebben we in 2009 nog aan het pad langs het kanaal gestaan. Toen had je nauwelijks TV-ontvangst door de hoge platanen. Nu is het voor autoverkeer afgesloten en kun je er helemaal niet meer staan.

Na Trèbes wordt het fietspad al rap slechter en smaller, waardoor je constant op het pad moet concentreren (keien, boomwortels). Door het geschud is mijn fietstas zeker 3x op de grond gevallen. Pijn in de schouders en polsen van het krampachtig vasthouden van het stuur. Dachten we van de schrale lippen af te zijn, mooi niet dus. De chambres d’hôtes in Puichéric blijkt niet meer te bestaan, dus voor niets ca. 5 km. omgefietst.

Ecluse de l'Aiguille

Op naar de volgende plaats: La Redorte. Tegenover de Intermarché vinden we La Marelle, een mooie B&B met zwembad, mooie kamers, voor € 70,- incl. ontbijt.

Daar komen we tegelijkertijd aan met  Fenny en Albert, het stel dat we eerder in Toulouse hebben ontmoet. Fenny is van origine Nederlandse, maar woont al sinds haar 5e jaar in Australie (Sydney).

’s Avonds zijn we moules/frites gaan eten aan het Canal du Midi. Wel eens lekkerder mosselen gegeten!

   

Canal du Midi in La Redorte                                                                  Dit was ooit een CP voor 2 campers

 

Zaterdag 26 mei 2012

Etappe 13: La Redorte -> Le Somail (27 km.)

Na een prima ontbijt, stappen we om 10.00 uur weer op de fiets. Het is ca. 27 graden. In het begin spoort het fietspad vreselijk,  geleidelijkaan wordt het beter. In Argens-Minervois – een leuk stadje – op een terrasje gezeten en vervolgens doorgefietst naar Le Somail.

  al 47 jaar vriendinnetjes 

Onderweg kwamen we Fenny en Albert nog 2x tegen. De eerste keer bij dit aquaductje, waar we van elkaar foto's hebben genomen. Zij fietsen door naar Argeliers, waar ze al onderdak hadden geregeld. Dat doen zij steeds van tevoren. Aan de ene kant wel handig, want dan hoef je niet om te fietsen, zoals zo nu en dan bij ons het geval is.

  

Onze gites, een voormalig sluiswachtershuisje                                          een van de terrasjes

Hoewel het pas 13.30 uur is, blijven wij in Le Somail, want we hebben geen zin om verder te gaan. Bovendien is het een leuk, weliswaar toeristisch, plekje met leuke terrasjes, een parlevinker (epicery flottante),  die logischerwijs wel erg duur is. Vanavond eten we eieren met ham en brood (natuurlijk wijn erbij) want dat steeds buiten de deur eten, gaat ook vervelen. Na het eten zitten we nog lang op het terras van onze gite aan het kanaal, onder het genot van een wijntje te kijken naar de bootjes enz. We voelen ons als godinnen in Frankrijk.

  

epicery flottante                                                                                  onze gite met daarnaast tevens een leuke cp

 

Zondag 27 mei 2012

Etappe 14: Le Somail -> Colombiers (37 km.)

Omdat de patrones ons verordonneerd had om vooral niet na 9.00 uur aan het ontbijt te verschijnen, zijn we al vroeg op pad. Waarschijnlijk door de combinatie mooi weer en weekeinde is het vandaag zowel file fietsen als varen. In Cruzy zitten we al vroeg aan de koffie om van een hele troep fietsers af te raken, die ons constant achter of voor het wiel zaten. Daarna is het redelijk rustig, tot Capestang, waar alles weer samenklontert. In Capestang geld gepind, wijn voor vanavond gekocht plus wat fruit want vitaminen hebben we natuurlijk ook nodig. Het is een leuk plaatsje met een mooie kerk, maar bezichtiging ervan hebben we even geen zin in.

   

Capestang (gezien vanaf het kanaal)                                                      Tunnel du Malpas

Door naar Colombiers (6 km. voor Beziers en voorbij Tunnel du Malpas). De chambres d’hôtes is volgeboekt. Op naar de volgende. Enthousiast rijden we daar de tuin in, waar een groot gezelschap aan tafels met parasolletjes zit. Onmiddellijk worden we teruggefloten. Er blijkt een bruiloft aan de gang te zijn. Dat was dus de reden dat alles volgeboekt was in het dorp. We krijgen de tip om het op de camping te proberen, waarna het hele gezelschap ons vrolijk nawuift en veel succes toewenst.

Op camping Les Peupliers huren we een stacaravan voor € 48,-. Alles erop en eraan, een eigen terrasje en stukje grasveld. Om 22.00 uur was het zeker nog 27 graden, dus we zaten gebakken. Vanavond in een zeer duur restaurant aan de haven gegeten. Daarom hebben we ons beperkt tot een hoofdgerecht en slechts 1 glas wijn. Voor € 20,- p.p. krijgen we Saltimboca met bacon op een “bedje” van broccolipuree, 1 schijfje wortel, het geheel gegarneerd met gefrituurde bieslooksprietjes. Het vlees was taai,  de puree flauw; wàt “Franse keuken”?

 

Maandag 28 mei 2012

Etappe 14a: Colombiers -> Beziers -> Colombiers (12 km.)

Vandaag vertrekt Jan met Luna naar Frankrijk om ons eind van de week in Bordeaux op te pikken. Wij hebben vanmorgen besloten om nog 1 dag hier te blijven en op de fiets naar Beziers te gaan (ca.6 km.) om te informeren naar de treinreis naar Bordeaux (tenslotte moeten we weer terug naar de westkust), wat rond te sjouwen door de stad, te lunchen enz.

Het is een verademing om eens zonder bagage te fietsen. Dat scheelt enorm zonder die zware fietstassen achterop (eigenlijk hebben we ook te veel meegenomen). Wederom weer veel zondagsfietsers langs het kanaal, want 2^e Pinksterdag is ook hier een vrije dag. Vooral bij de écluses Fonsérannes (7 sluizen op een rij) is het een drukte van jewelste. Hoe druk moet het hier in het hoogseizoen wel niet zijn, vraag je je af.

In Beziers gaan we via Pont Neuf eerst naar het station om de treinreis te boeken van Agde naar Bordeaux. I.v.m.  de drukte rondom fêtes de meres (wat moederdag is! Even dacht ik toen de mevrouw achter de balie het zei, dat we een groots feest aan zee mis zouden lopen) kunnen we niet reserveren voor zaterdag of zondag, dus wordt het vrijdag 1 juni. De treinreis kost € 70,- p.p. inclusief de fiets en een gereserveerde plaats. We hoeven slechts in Beziers over te stappen, verder rechtstreeks naar Bordeaux. Mooi geregeld, vinden we.

   

 Station Beziers                                                                                  Parc des Poètes

Na het stationsbezoek wandelen we via het Parc des Poetes naar de Allee Paul Riquet (Beziers is zijn geboorteplaats). Als lunch neem ik een heerlijke salade niçoise en Gon een pastagerecht, en natuurlijk een koel wit wijntje erbij. Goh, het lijkt wel vakantie! Na de lunch fietsen we weer terug langs het kanaal naar ons hutje in Colombiers. Omdat we geen avondeten hebben (de supermarkt is vandaag ook gesloten) biedt de eigenaresse van de camping aan crocque monsieur met een salade voor ons klaar te maken. Nou, dat fietste er wel in. Ze had leuk gedekt, een wijntje erbij, koffie na, en dat alles voor € 10,-.

Op de camping stonden enkele NL-ers. Sjaak, die gisteravond de fietsketting van Gon met olijfolie heeft doorgesmeerd, heeft een NL-er naar ons toegestuurd die samen met zijn vrouw langs het kanaal gaat fietsen (van oost naar west, maar niet het hele traject). Hij heeft mijn fietscomputer aan de praat gekregen. Bleek dat ik het sensortje verkeerd had bevestigd.

Volgens de thermometer was het vandaag 34 graden. In ieder geval erg warm.

 

Dinsdag 29 mei 2012

Etappe 15: Colombiers -> Vias (40 km.)

Om 10.30 uur rijden we weer over hetzelfde hobbelpad als gisteren naar Beziers.

In tegenstelling tot gisteren volgen we bij de écluses Fonsérannes het pad rechts van het kanaal, dit keer over het aquaduct naar Pont Neuf en écluse de Beziers (waar Jan en ik in het verleden een paar keer met de camper hebben overnacht).

   

Ecluse de Beziers                                                                                 Onofficiele cp bij Quai Port Neuf

Godzijdank is het fietspad na Beziers verhard. In Villeneuve-les-Beziers drinken we koffie. Het is een leuk plaatsje, waar toevallig ook markt is. Dan door naar Portiragnes. Onderweg komen we langs een prachtig moerasachtig natuurgebied,  ook wel petite Camargue genoemd, waar o.m. eenden en flamingo’s te zien zijn (hoewel wij ze niet hebben gezien). Wel zien we de paarden in het water lopen, een ooievaarsnest met jonge vogels erin, enz.

   

Petit Camargue

We willen de Middellandse Zee zien, dat is tenslotte het einddoel. Dat wordt weer eens vreselijk omfietsen. Na tussen allerlei vreselijke kustcampings door te hebben gefietst (omhekt als waren het kampen) komen we eindelijk aan een mooi strandje. Helaas houdt daar het pad op, dus kunnen we dezelfde weg weer terug nemen. Pfff... Na deze omzwervingen belanden we uiteindelijk in Vias op camping L’Air Marin aan het Canal du Midi. Voor 2 nachten huren we een mobil home (zo'n wit geval) voor € 112,- incl. tax en wegwerplakens. In het dorp (best een aardig plaatsje) boodschappen gedaan voor het avondeten en ontbijt.

Inmiddels zit Jan op een cp in Broglie (ten zuiden van Rouen) en verwacht morgen in de buurt van Tours uit te komen. Ook hij heeft erg warm weer.

 

Woensdag 30 mei 2012

Rustdag in Vias. Gon was brak van de wijn van gisteravond. Toen zij met een paracetamolletje even plat ging, ben ik op de fiets naar Vias Plage gegaan.

Vias Plage (zijn dat de vuurtorens van Cap-d'Agde in de verte?)

Vias Plage wijkt niet af van de doorsnee badplaats: veel ijs- en vreettenten, souvenirwinkeltjes e.d. Na 1 uurtje heb ik het dan ook wel gezien. Maar niet nadat ik mezelf op een ijsje heb getrakteerd. Om 15.00 uur is het 37 graden, in de schaduw 33 graden (volgens mijn fietscomputer). Al met al weer een snoeihete dag.

Tegen etenstijd is Gon over haar brakheid heen en fietst er wel weer een wijntje in. Vanavond hebben we kipsalade gegeten (restverwerking van de gegrilde kip van gisteren) frites erbij gehaald en verse fruitsalade toe. En natuurlijk een wijntje erbij!

Jan zit iets ten oosten van Tours op een gratis cp, waar plaats is voor 3 campers maar waar er 6 staan, vertelt hij als hij belt. Morgen rijdt hij richting Angoulême.

 

Donderdag 31 mei 2012

Etappe 16: Vias -> Agde (26 km.)

10.30 uur en 31 graden! We rijden in een ruk door naar Agde om een overnachting te regelen.

   

Het wordt hotel La Galiote gelegen aan de rivier de L’Herault, in hartje stad en 5 minuten vanaf het station (dan hoeven we ons morgenvroeg niet zo vreselijk te haasten om de trein te halen). Onze kamer biedt uitzicht op de L’Herault. Nadat we onze bagage op de kamer hebben gedumpt, drinken we eerst koffie op het pleintje voor het hotel en stappen daarna (zonder bagage, wat een verademing) op de fiets voor de allerlaatste etappe naar de vuurtoren van Agde, waar het Canal du Midi overgaat in het Bassin de Thau!

  de laatste meters...        

 

Na het op foto vastleggen van dit toch wel historisch moment (de dames hebben het toch maar mooi gered, getuige bovenstaande foto) fietsen we dezelfde weg terug naar Agde. Onderweg valt Gon (de 3^e keer deze trip en de 2^e keer vandaag. Zou het de leeftijd zijn?)

    oef, toch iets te snel door de bocht, Gon.

Vanavond aan de rivier L’Herault een menuutje voor 14,50 euro genomen, terug naar ons hotel, wat geinternet en toen naar bed. Het sms’je van Jan dat hij met pech in Angoulême bij de Iveco-garage staat, is wel een domper op de feestvreugde. Het blijkt een lek in de oliekoeling te zijn. Morgenvroeg om 8.00 uur beginnen ze aan de reparatie en met een beetje geluk kan hij morgen verder om ons in Bordeaux op te pikken.

 

Vrijdag 1 juni 2012

De trein van 10.00 uur van Agde naar Beziers heeft vertraging. We pakken een trein eerder om de aansluiting in Beziers niet te missen. In Beziers blijkt ook de trein naar Bordeaux ruim 1 uur vertraging te hebben. Tijdens het wachten op het terras voor het station, raken we gezellig aan de praat met Barend en Evelien uit Culemborg, die van Bordeaux naar Sete zijn gefietst. In de trein blijken we naast elkaar te zitten, terwijl we toch los van elkaar hebben gereserveerd. Later komt ook nog het Luxemburgs echtpaar (eveneens fietsers) erbij dat van Agde via Narbonne naar Beziers is gereisd. Toeval?

Het is enorm druk in de trein. De airco werkt niet, dus het is niet te harden van de hitte. Vanuit de trein zien we regelmatig stukken kanaal, waar we de afgelopen weken met de fiets over de jaagpaden hebben gereden.

Geen telefoonbereik in de trein. Diverse sms’jes verstuurd naar Jan, zonder enige reactie van zijn kant. Eindelijk krijg ik een telefoontje van hem dat hij op een parkeerterrein niet ver van het station St. Jean staat. Om ca. 15.30 uur komen we eindelijk aan op station Bordeaux-St.Jean. We moeten met de roltrap omhoog. Gon is iets te resoluut en valt met fiets en al achterover, terwijl de roltrap doordraait. Doodeng. Een Fransman schiet onmiddellijk te hulp, terwijl ik de roltrap eindelijk stilgezet krijg. Ze zit onder de schrammen, schaafwonden, bloed. De fiets heeft een slag in het wiel, maar gelukkig kunnen we nog wel naar het parkeerterrein rijden waar Jan met de camper staat. Luna, die in een paar weken tijd enorm is gegroeid, begroet me zo enthousiast dat ik onder de krassen en blauwe plekken zit. Nadat we de wonden van Gon met Betadine hebben behandeld en een kopje thee (geen pilsje deze keer) hebben gedronken, rijden we naar St. Julien en Born. Daar zetten we Gon bij haar huisje af en rijden Jan en ik naar de cp in Contis Plage om nog 3 weken met de camper langs de westkant van Frankrijk te toeren.