Vrijdag 4 november

Na er jarenlang over gesproken te hebben om met zijn vieren een reisje te maken, was het vandaag dan eindelijk zo ver dat Els (schoonzus), Andrea en Danielle (nichtjes) en ik voor een lang weekeinde naar Marrakech vertrokken. Om 14.45 uur gingen we vanaf Schiphol met Transavia naar Marrakech, waar we om om 17.30 uur (lokale tijd) in de stromende regen aankwamen. We werden van het vliegveld opgehaald door Moustafa (chauffeur) en Mr. Abdesalam, de beheerder van de riad waar we het weekeinde zouden verblijven. Via de Carrefour (om het een en ander aan eten en drinken in te slaan) naar Riad Dar Beldia. Een geweldig huis, alles erop en eraan, een fraai dakterras, gunstig gelegen t.o.v. de stad (al vond Andrea dat iets minder).

Poort naar Riad Dar Beldia                                     Straatje voor "onze" riad                                        Mr. Abdesalam

Zaterdag 5 november

Bij de leerlooierij hebben we een taxi gehuurd voor de gehele dag. Voor 350 dhs. werden we overal afgezet waar we maar wilden. De chauffeur bleef geduldig op ons wachten als wij ergens binnen waren of deed even een boodschapje. Intussen brak de zon af en toe door, en langzaam maar zeker klaarde het weer op, hoewel het aan de frisse kant bleef.

   Bab Debbagh (poort naar de leerlooierijen)

Als eerste het Palais Bahia bezocht. Het was de residentie van Si Moussa en Ba Ahmed (grootviziers) en is aan het eind van de 19e eeuw gebouwd. Voor Els en dochters was alles nieuw. Omdat ik er 5 jaar geleden al was geweest tijdens de Marokko-rondreis met Ineke, kreeg ik een sterk déjà vu-gevoel, maar desondanks was het leuk om alles weer eens te bekijken.

                 Poezen bij de ingang                                               Het voorportaal                                                               Binnenplaats

Vervolgens naar de Tombeaux des Saadiens, waar de jaloerse sultan Moulay Ismaïl (1672-1727) de graven van zijn voorgangers dicht heeft laten metselen die in 1917 zijn blootgelegd en gerestaureerd. Daarna zijn we naar de Synagoge gewandeld en door de Joodse wijk. Onze chauffeur bleef trouw op ons wachten en gunde ons alle tijd van de wereld. De man had een goede dag, want hij was de hele dag van werk verzekerd.

           Andrea staat op wacht                                                de gerestaureerde graven                                              de zaal met de 12 zuilen

Na de lunch (3-gangen menuutje voor 120 dhs.) bestaande uit hariri, tajine, fruit en een pilsje, zijn we bij het Jemaa el-Fna plein (het plein van de doden) afgezet. Vroeger lieten de sultans de hoofden van terechtgestelde rebellen op het plein aan staken spietsen, vandaar de macabere naam. Tegenwoordig verandert het plein 's middags in een levendig plein. Dan komt het leven volop op gang met slangenbezweerders, aapjes, toneelstukjes die opgevoerd worden, de eetkraampjes die opgezet worden enz. Heerlijk sfeertje. Op het dakterras, waar de meeste Marrakechgangers wel eens gezeten hebben, hebben we nog een lange tijd zitten genieten van de unieke en levendige sfeer op het plein.

Jemaa-el-Fna (het plein)                                                  Danielle en Els in de ban van de slang

Bij de taxistandplaats, richting Koutoubia moskee (waarvan de minaret model heeft gestaan voor de Giralda in Sevilla) een grande taxi genomen. Bij supermart Acima weer het een en ander ingeslagen voor het avondeten en ontbijt, daarvandaan naar de riad.

   Koutoubia moskee (+onbekende dames)

Zondag 6 november

Om 10.00 uur zijn we lopend naar de Jardin Majorelle gegaan. Onderweg volop markten en heel veel schapen die vervoerd werden (op de rug, op karretjes achter de fiets, motor enz.) i.v.m. het offerfeest van morgen. De tuin bekeken, de tekeningen van Yves St. Laurent, koffie gedronken op het terrasje.

 Els en dochters                                           Mooie felle kleuren                         Love 1977 (een van de vele)

Een koetsje naar de medina genomen (hoe toeristisch kan een mens zijn), daarvandaan lopend naar de Medersa Ben Youssef. Deze koranschool, gebouwd in de 14e eeuw door de Meriniden, was ooit de grootste koranschool van de Maghreb

o, wat zijn ze mooi!                                                   

Door de medina naar het Jemaa al-Fna plein, wederom het dakterras, om vervolgens opnieuw door de souk te slenteren. Op een gegeven moment krijg je een beetje genoeg van de mannen die je proberen van alles aan te smeren, hun winkeltje in proberen te lokken. Uiteindelijk is het veel van hetzelfde, wat niet wegneemt dat het een geweldig sfeertje uitademt.

  meubelsouk                             brocante/ijzer souk                    het plein vanaf het dakterras (veel schotels)

Met de taxi (150 dhs.) via supermarkt Acima (o.a. wijn voor 40,20 dhs. per fles) naar de Riad. Het taxisysteem is ideaal. Na enig onderhandelen ben je voor een habbekrats waar je zijn wilt en de chauffeurs zijn reuze behulpzaam met het in- en uitladen van de boodschappen.

We hebben veel gelopen vandaag. Diverse markten gepasseerd maar wat vandaag vooral opviel, waren de vele schapen die verhandeld en vervoerd werden, alles met het oog op het offerfeest dat morgen gevierd wordt.  De beesten werden vervoerd op brommertjes, op de schouders, op aanhangkarretjes, in de kofferbak van auto's. Heel apart.

 Offerdag: schapen...                             schapen.....                                         en nog eens schapen

Maandag 7 november

Vandaag was het een nationale feestdag, zgn. offerfeest (Aid al Kabir) dat 3 dagen duurt en aanvangt op de 10e dag van de laatste maand van de Islamitische kalender (bron Wikipedia).  Families slachten 's ochtends een schaap (halal), waarna het vlees gegrild wordt en opgegeten. Het vlees wordt gedeeld met arme mensen die zich geen schaap kunnen veroorloven. In "ons" straatje hing een geslacht schaap in de deurpost, op de hoek lag er een op een tafeltje, de BBQ's werden aangestoken en het feest kon beginnen.

De schapen zijn geslacht, de BBQ wordt aangestoken, enz.

Alles was vandaag gesloten, er reden geen taxi's. Gelukkig hebben we via Mr. Abdesalam een auto met chauffeur (Moustafa, die ons ook van het vliegveld had opgehaald) in kunnen huren om ons naar de Ourika vallei te brengen (de hele dag voor 700 dhs.).  Omdat het een feestdag was, was het erg rustig in de Ourika vallei, normaal erg druk en zeer toeristisch. Andrea en Danielle zijn onder begeleiding van een uitstekend Engels sprekende gids naar de watervallen geklommen. Voor  Els was de klim te zwaar en uit solidariteit ben ik met haar terug gegaan, wat we geen van beiden betreurden gezien de hoeveelheid wijn die we de avond ervoor hadden genuttigd. Zouden we het ooit (af)leren? In het zonnetje hebben we aan de rivier en later op een terrasje op de 2 meiden zitten wachten. Om 18.00 uur hebben we ons af laten zetten in de nieuwe wijk Gueliz. Daar hebben we bij een brasserie gegeten. Daarna met een taxi terug naar de riad.

Ourika vallei                                          Vrouw doet de was                                 Het viertal

Dinsdag 8 november

Om 7.30 uur (geeuw, geeuw) zijn we door Moustafa en Mr. Abdeslam opgehaald om ons naar het vliegveld te brengen. Om 16.30 uur landden we, na een tussenstop in Agadir, op Schiphol. Het einde van een leuk en gezellig lang weekeinde!