Zaterdag 28 juni: traject Hei- en Boeicop -> Vianen (11 km.)

De komende weken zijn we min of meer gedwongen op pad i.v.m. verbouwing van de badkamer. De eerste plaats die we op het tripje Nederland aandoen, is Vianen, ons welbekend omdat we er zo'n 23 jaar vlakbij hebben gewoond (en in feite nog steeds). Vanaf de dijk in Vianen kunnen we onze flat aan de overkant van de Lek zien.

Onze flat en het veerpontje Vianen-Nieuwegein/Vreeswijk (rechter foto) gezien vanaf de dijk in Vianen

De CP is gratis en ligt op loopafstand van de historische binnenstad. Hoewel Vianen stadsrechten heeft, heeft het toch meer het karakter van een dorp. Momenteel staan er 5 campers, maar de dag is nog jong.  

De gratis CP in Vianen

Het stadhuis (links) en de stadspoort (rechts)

Na afloop van het etentje zaterdagavond met Ineke&Sjen bij De Vrijstad, keren Jan en Sjen terug naar resp. de camper en huis. Ineke en ik nemen op het terras nog een wijntje om bij te kletsen, totdat het te koud wordt en wij ook vertrekken.

Op een enkel buitje na op zondagmorgen is het hele weekend droog, af en toe bewolkt maar de zon laat zich regelmatig zien (20 graden). We zitten overwegend buiten, lezen de krant en wandelen wat. Gek dat je op een plek die hemelsbreed misschien 2 km. van huis is verwijderd, toch een vakantiegevoel kunt hebben.

Hopelijk juichen deze mannen niet te vroeg! En nee, hoor: NL gaat door naar de kwartfinale van het WK blijkt later op de avond!

Maandag 30 juni: traject Vianen -> Tiel (45 km.)

Het is aan de frisse kant en het regent zo nu en dan. Op naar Tiel, de stad van Flipje. Op een groot parkeerterrein aan de Waalkade zijn 4 royale plaatsen gereserveerd voor campers. Het is betaald parkeren van 8-18.00 uur (dagkaart € 8,- of € 1,33 per uur) en je mag hier max. 2 nachten staan. Volgens de buren hoeven campers niet te betalen, wat we een beetje merkwaardig vinden, maar voorlopig doen we alsof onze neus bloedt.

Vanuit de camper heb je mooi uitzicht op de rivier en het drukke scheepvaartverkeer. Er gaat een veerpontje naar de overkant waar veel gebruik van wordt gemaakt door fietsers. Waarschijnlijk door forenzen en scholieren, maar ook door recreanten. In ieder geval ziet het er wel mooi uit aan de overkant.

De "Hendrikus" vaart af en aan.

Dinsdag 1 juli: traject Tiel -> Appeltern (28 km. en dan hebben we nog omgereden ook)

De dag begint goed met een boete van € 58,- die om 8.15 uur opgelegd wordt. Onze jammerklacht dat we ons verslapen hebben en daarom om 8.00 uur geen dagkaart hebben gekocht, mag niet baten. Het is een dure overnachting geworden in Tiel.

In Appeltern (Land van Maas en Waal) hebben we Yvon afgesproken. Samen met de eigenaar van een forellen- en karperfarm is ze bezig een betere cp op te zetten. De huidige plek bij Herberg 't Mun voldoet niet. Nu kun je voor € 5,- per nacht op een mooi grasveld staan bij visvijvers. Het is een zeer rustige plek, slechts 2 à 3 km. verwijderd van de Tuinen van Appeltern. Het terrein grenst aan de Maasdijk en recreatiegebied De Gouden Ham, waar je bij mooi weer goed kunt zwemmen in een dooie tak van de Maas. Op het terrein is een toiletgebouwtje en er is water. De loosplek bij de herberg is niet handig. Het is de bedoeling dat er goede loosplaats en watertappunt op het nieuwe terrein komt.

Lekker rustig met zijn tweeën en ons uitzicht

Vandaag (woensdag) gaan we op de fiets naar Tiel (ca. 30 km. heen en terug). Het is een leuke route door puur Hollands polderlandschap. Als we ons door Hendrikus (het veerpontje) van Wamel naar Tiel over hebben laten zetten, drinken we eerst koffie op een terras, dan banjeren we wat door het centrum en keren via een andere route terug naar de camper. Inmiddels is Bert, een vriend van Yvonne, gearriveerd. Later op de middag komt er nog een stel bij, Rijk en Marianne. Omdat we aan de borrel zijn gegaan en geen zin meer hebben om te koken, zijn we met zijn allen een hapje gaan eten bij de herberg. Het avondeten dat we in Beneden Leeuwen hebben ingeslagen bewaren we wel voor morgen.

Ook Tiel heeft een stadspoort. Direct links is het Flipje-museum 

Yvon weet een leuk terras bij Alphen. Over de dijk is het een mooi fietstochtje en niet te lang (een kilometer of 6 slechts). Met tegenwind doen we er bijna 40 minuten over. Het pilsje smaakt niet verkeerd aan het eind van deze warme donderdag. We hebben geen van zessen zin om direct terug te fietsen. "Zullen we...?" "Ja, doen we!" roepen we alle zes eensgezind, dus bestellen we nog een koud pilsje en saté met frites. De avondmaaltijd van gisteren moet dan nog maar een dagje in de koelkast blijven staan. Als we rond half negen terug zijn bij de camper is Luna maar wat blij dat ze eruit kan. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen is de temperatuur opgelopen tot 29 graden, terwijl het buiten 23 graden is. Dat wordt lekker buiten zitten vanavond onder het genot van een glaasje wijn.

De familie Bok op weg naar hun voederplaats (ons zij- en achteruitzicht)

Met 29 graden is het vrijdag geen weer om enige activiteit te ontplooien, behalve zwemmen in de dooie tak van de Maas. De meerkoeten gaan er vandoor als 3 vrouwen en 2 honden het water in plonzen (geef ze eens ongelijk).

Omdat het zaterdag regent, rijden we met de luxe wagen, die we voor het gemak hebben meegenomen, naar huis om te kijken hoe het gesteld is met de badkamerverbouwing. Er hebben een paar dingen tegen gezeten waardoor het waarschijnlijk nog 2 weken gaat duren voordat alles klaar is. We moeten ons maar eens gaan beraden wat we in de komende 2 weken gaan doen. Appeltern is erg leuk, maar om daar al die tijd te blijven? Amiga en Luna zouden dat niet erg vinden, die twee lebberen elkaar zowat de hele dag af.

er wordt wat af gekust in Appeltern

Zondag is het droog, bewolkt en broeierig warm met 23 graden. Met Amiga en Luna maken we een wandeling van 3 km. naar de nieuwe theetuin bij de Tuinen (omdat we die al ooit hebben bezocht, slaan we een bezoek deze keer over). Onderweg passeren we de Tuut van Appeltern, een stoomgemaal dat in de periode 1914-18 is gebouwd om de waterstanden in het omliggend gebied op peil te houden. 

De Tuut van Appeltern

Op de terugweg pikken we het pad door het park bij het kasteeltje de Heerlijkheid van Appeltern, en lopen vervolgens via een ander fiets- en wandelpad terug naar de camper. Voor wie van wandelen, fietsen, natuur, rust en stilte houdt, is Appeltern in het Land van Maas en Waal een echte aanrader. 

Maandag 7 juli: traject Appeltern -> Tolkamer (71 km.)

Tijdens een hevige hoosbui gisteravond, die na een goed half uur weer over was, hebben we de planning voor deze week rond gekregen. Vandaag rijden we naar Tolkamer waar je op de Europakade direct aan de Rijn staat. De CP  kost € 7,50 per nacht + € 0,80 toeristenbelasting p.p. Het stageld wordt 's avonds opgehaald en de max. verblijfsduur is 48 uur. We krijgen een spaarkaart: bij een volle spaarkaart (5 stemperls) krijg je 1 gratis overnachting.

CP aan de Europakade in Tolkamer/Lobith

Tolkamer is o.m. bekend om de baksteenindustrie. Volgens de informatiebrochure is de helft van de straatstenen in Amsterdam hier gebakken. Nou, leuk om te weten. Het is wel een aardig plaatsje, maar geen wereldstad.  Een soort van hoofdstraat(je) met wat winkeltjes, kroegjes en restaurantjes. Aan de rand van het dorp is een grote Jumbo (geen juichpak gekocht). Aan de kade zijn diverse terrassen met mooi uitzicht op de rivier en de Millingerwaard, het natuurgebied dat aan de overkant van de rivier ligt. Om 16.00 uur is het 25 graden en net als gisteren broeierig weer. Wel meer zon dan gisteren, dus het is lekker om in de luie stoel naar de boten te kijken.

De Europakade en de terrasjes in de schemering

Dinsdag 8 juli: traject Tolkamer -> Bedburg-Hau (27 km.)

Vannacht is het gaan regenen en dat doet het ook vanmorgen. Omdat het er niet naar uit ziet dat het vandaag nog droog wordt, willen we een dagje aan de stroom want de panelen kunnen hun werk niet doen. We rijden de Duitse grens over naar Bedburg-Hau. De stellplatz kost € 6,-, stroom € 2,50/24 uur en heeft gratis wifi.

De cp in Bedburg-Hau en Museum Schloss Moyland

Naast de CP ligt Schloss Moyland, een kasteel dat dienst doet als museum. Op vertoon van je parkeerbewijs betaal je € 4,- entree (i.p.v.  7,-). Naast een expositie van schilderijen, foto's, litho's, houtsnijwerken van diverse kunstenaars, is er een overzichtstentoonstelling van beeldhouwer en tekenaar Joseph Beuys (1921-1986). Tijdens zijn leven schijnt hij een provocateur en soms irritant mannetje te zijn geweest, maar ik vind het wel een leuke gozer. En omdat het pijpenstelen regende, hebben we de sculpturen in het mooie kasteelpark overgeslagen.

Protest tegen Beuys' ontslag als docent aan de kunstacademie Dússeldorf in 1972.

Woensdag 9 juli: traject(je) Bedburg-Hau -> Goch (18 km.)

Het regent non-stop. De zijramen lekken (vermoedelijk door de condens-afvoeropeningen). De vloer en kussens zijn nat, de ramen beslaan, kortom een troosteloos geheel. Verder is hier niets te beleven, dus rijden we aan. Mien-Mien is duidelijk de weg kwijt: ze stuurt ons naar München. We pakken de kaart erbij en na een kleine omweg komen we in Goch op CP de Friedensplatz, een grote parking aan de oever van de Niers. Er staan ca. 30 campers, waarvan ongeveer de helft Duits is, de rest NL-ers. Er is zeker plaats voor 80 campers. Het lijkt ons helemaal niks, als het hier zo vol staat. Als het vanmiddag even droog is, lopen we naar de Aldi om boodschappen te doen. Dan begint het opnieuw te regenen, waardoor we Goch niet verder kunnen, eerlijk gezegd niet willen, bekijken.

CP Friedensplatz in Goch (€ 4,- en stroom € 0,50/kwH)

Donderdag 10 juli: traject Goch -> Kranenburg (21 km.)

De laatste stop van het korte uitstapje naar Duitsland is Kranenburg, slechts twintig minuten rijden van Goch. Van de 10 campers die er staan, zijn er 7 NL-ers. Een aantal verzamelt zich hier om gezamenlijk naar de Zevenheuvelenweg in Nijmegen te gaan (4-daagse).

P2 in Kranenburg (€ 4,- en stroom € 0,50/kWh)

Kranenburg is een ruim 775 jaar oud stadje, grenzend aan de Millinger Waard en maakt deel uit van de Via Romana. Kenmerkend zijn de voor een deel behouden stadsmuren met torens en de zgn. Stifts- und Wallfahrtskirche. Volgens traditie wordt jaarlijks een bedevaart (Wallfahrt) gehouden naar het "Wundertätigen Kreuz" uit het jaar 1308 dat zich in de kerk bevindt. Dan is er ook nog het museum "Katharinenhof" maar daarvoor vinden we het té klef weer (28 graden, een verschil van 10 graden met gisteren).

De bedevaartskerk en een van de torens in de stadsmuur 

Vrijdag 11 juli: traject Kranenburg -> Appeltern (44 km.)

Voordat we Duitsland verlaten, doen we nog wat boodschappen, want het is in Duitsland toch echt veel goedkoper dan in Nederland. Het parkeerterrein bij de Aldi staat barstensvol met Nederlandse auto's. Zo ook bij de benzinestations. En de heren politici maar beweren dat het wel meevalt met het omzetverlies voor de Nederlandse pomphouders.

Als we in Appeltern aankomen, drinken we koffie en gaan dan met de personenauto (die we van de week hier hebben laten staan) naar huis om de vorderingen met de badkamer in ogenschouw te nemen. Er heeft het e.e.a. tegengezeten. Als het een beetje meezit, is het eind volgende week klaar. We trekken de deur maar snel achter ons dicht en rijden terug naar Appeltern, waar het gras behoorlijk drassig is want ook hier is veel regen gevallen de afgelopen dagen. 

In het weiland tegenover de camperplek grazen kamelen, stieren, paarden, schapen en een muilezel gebroederlijk (of gezusterlijk?) naast elkaar. Een vreemd gezicht in zo'n puur Hollands landschap. 

Terwijl Jan zaterdag naar Aalsmeer gaat om de nabestelde badkamertegels op te halen, fietsen Yvon en ik naar Druten, een leuk fietstochtje van ca. 20 km. (v.v.). Het lijkt wel of ik een van de weinigen ben die niet-elektrisch aangedreven wordt. Al zijn het categorieloze colletjes, iedereen zoeft met het grootste gemak omhoog. Puffend kom ik boven, maar in mijn geval is het genot van de afdaling groter (althans, dat denk ik). Op de terugweg drinken we in de theetuin in Appeltern koffie en nemen er een lekker stuk appeltaart met slagroom bij. 

Veel korenbloemen langs de dijken

Het is een saaie zondag. Bewolkt en slechts 18 graden. Hoewel de lucht regen voorspelt, willen we de benen strekken. Yvon, die de omgeving op haar duimpje kent, weet een leuk terras aan de Maas in Maasbommel. We trekken een jas aan, nemen de paraplu mee en lopen over de dijk naar Maasbommel. Na een kwartiertje breekt de zon door en lopen we, sjouwend met jas en paraplu, te puffen. Als we bij de Korenmolen in Maasbommel zijn, vraag ik of dit het bedoelde terras is. "Nee," antwoordt Yvon, "dat is nog een klein stukje verder." Inmiddels weten we dat we "een klein stukje verder" of "het is maar X kilometer" met een korreltje zout moeten nemen. Nu was het nog 2 kilometer verder. Op het terras met mooi uitzicht over de Maas, drinken we warme chocolademelk met slagroom, eten een portie bitterballen en drinken nog een tonicje (inderdaad, een vreemde combinatie) voordat we de terugweg aanvaarden. Als we om een uur of vijf terug zijn bij de camper, ploffen we doodmoe in de stoel neer. Het is inmiddels 24 graden en we hebben geen drup regen gehad. 

 de gerestaureerde Korenmolen uit 1405 in Maasbommel

Na een paar forse regenbuien gisteravond, is het vanmorgen droog en bewolkt. Rond het middaguur klaart het op en loopt de temperatuur op van 19 naar 22 graden. Met een fikse tegenwind (windkracht 4 à 5) is het flink doortrappen naar Beneden Leeuwen, een leuk plaatsje waar alle bekende winkelketens wel een vestiging hebben. Na het boodschappen doen, strijken we neer op het terras van OhLaLa, een ijssalon die zelf het overheerlijkste ijs maakt en zeer luxe chocolademelk serveert. Dan fietsen we de 6 km. weer terug naar Appeltern en doen daarna niets meer.

OhLaLa, wat een heerlijk kopje chocolademelk: de chocola aan het stokje doop je in de warme melk. Daarbij krijg je een bolletje ijs en echte slagroom.

Dinsdag 15 juli: traject Appeltern -> Gorinchem -> Almkerk (82 km.)

We hebben een leuke tijd gehad in Appeltern. Dankzij Yvon (en Amiga niet te vergeten) hebben we de omgeving goed verkend, maar zoals altijd komt aan alles een eind om maar eens een cliché te gebruiken. We maken bewust een omweg en gaan naar Gorinchem, een prachtig vestingstadje aan de Boven Merwede en de Linge. Omdat we jarenlang in de buurt hebben gewoond, kennen we de stad aardig. Het is een leuke stad om te winkelen, maar ook om gewoon doorheen te slenteren en op een terrasje neer te strijken. Dat doen we op de Grote Markt, waar we als afsluiting van onze mini-trip een lichte lunch gebruiken. Daarna rijden we naar Almkerk, waar we de camper achterlaten bij de garage voor de APK-keuring die morgen plaats gaat vinden.

Bootjes liggen te wachten voor de sluis 

de Grote Markt

Museum/artotheek aan de Grote Markt. Boven de "balkonscene" staat de wapenspreuk van Gorinchem: Fortes Creantus Fortibus. Oftewel Sterken brengen sterken voort! 

Aan het eind van de middag zijn we weer in New Fun. De badkamer is nog niet helemaal klaar, maar het einde is in zicht. De komende dagen wentelen we ons nog even in het stof. Daarna gaan we de schutting slopen en nog wat uitgestelde klusjes aanpakken. De camper schorsen we tot medio september, want in de zomermaanden vinden we het te druk om op pad te gaan.